Séculos

O 21 de agosto de 1612, a Diego Sarmiento de Acuña, aínda non era Conde de Gondomar,nomeárono embaixador ordinario de Filipe II ante Inglaterra. Había tres séculos que esta comezara a súa expansión colonial, por Irlanda. Gondomar, o conde, apañou fortes dores de cabeza para axudar os seus correlixionarios católicos de Irlanda. Tamén os ingleses e mesmo a fanáticos na procura de martirio.

Case cen anos despois (1706) da embaixada do de Gondomar,  a católica Escocia uníase, mediante o Tratado da Unión, a Inglaterra; nacía o Reino Unido da Gran Bretaña que se consolidaba como potencia imperial ao tempo que a Monarquía Católica, xa en mans dos Borbóns, agravaba o seu declive.

Nese mesmo ano o Decreto de Nueva Planta de Filipe V abolía os Foros e Constitución dos reinos de Aragón e Valencia. Uns anos despois os de Mallorca e as Pitiusas, o 16 de xaneiro de 1716 a constitución do Principado de Cataluña.

O outro día o Sinn Féin acadou un gran apoio electoral en Irlanda do Norte. O entrambilicado sistema de equilibrios deseñado no acordo do Venres Santo de 1998 non empece que, máis cedo que tarde, chegue o momento da convocatoria dun referendo no norte irlandés para acordar sobre a unificación con Irlanda.

O brexit deu azos aos partidarios da unificación de Irlanda e deprimiu os ánimos dos unionistas británicos. A decisión referendada de abandonar a Unión Europea empurrou o nacionalismo escocés a presentar diversas propostas de relación coa UE. O nacionalismo catalán, e moitas persoas demócratas que non se reclaman do nacionalismo, demandan, dende hai anos, algunha forma de consulta sobre a súa relación con España.

A historia non se repite, pero tampouco esvaece.

Luns, seis de marzo de 2017